References:
1. Краткая история уйгуров. Алма-Ата, 1991. С.4-15.
2. Turkler. 21 kitab. Ankara, 2001.
3. The Turks. In 6 books, Ankara, 2002.
4. Xinjiang China’s muslim borderland (Шинжян Хитойдаги мусулмонлар яшайдиган чегара замини). Нью-Йорк – Лондон. 2004.
5. Лю Чжисяо. Уйғур тарихи. 2 жилддан иборат, Пекин, 1987.
6. Турғун Олмос. Уйғурлар. Урумчи, 1989. 1994 йилда Алматы шаҳрида нашр этилган ушбу асарни Ҳамид Ҳамраев рус тилига таржима қилган. Унинг ҳажми 340 бет (2 жилд)дан иборат.
7. Анвар Бойтур, Хайринисо Сидиқ. Шинжянгдики миллатларнинг тарихи. Пекин, 1991.
8. Лин Ган, Гао Зиху. Қадимки уйғурлар тарихи, Урумчи, 2000.
9. Абдураҳим Хабибулла. Уйғур этнографияси. Урумчи, 2000.
10. Ғайратжон Усмон. Уйғурлар Шарқда ва Ғарбда. Урумчи, 2002.
11. Ҳожи Нурҳожи. Қадимги уйғурлар ва қорахонийлар. Урумчи, 2001.
12. Уйғурларнинг қисқича тарихи. Урумчи, 2006.
13. Аҳмад Сулоймон Қутлуқ. Урхун уйғур ханлиқининг қисқича тарихи. Урумчи, 2006.
14. Хуа Тао. Ғарбий юрт тарихи ҳақида тадқиқот. Хитойчадан Аблат Нурдун, Қурбан Турон, Ахмат Зиё, Турғун Умар таржима қилган. Урумчи, 2002.
15. Хуа Тао.VIII-X асрлардаги Ғарбий юрт тарихи ҳақида тадқиқот. Хитойчадан Умаржон Нури таржима қилган. Қашқар, 2003.
16. Гуо Йингдэ. Вэйвуэр шилюэ (Уйғурланинг қисқича тарихи). Шангхай, 1952.
17. Фэнг Жяшэнг, Чэнг Суло, Му Гуангвэн. Вэйвуэр зу шиляо жянбян (Уйғур тарихига оид маълумотларнинг қисқача тўплами). 2 жилдан иборат. 2-нашр, Пекин 1981. Ушбу асар биринчи марта Пекинда 1956 йилда нашр этилган.
18. Ванг Чжунгхан. Чжунггуо минзуши (ХХР халқларининг тарихи). Пекин, 1994.
19. Чжунггуо Шинжянг гудай шэхуэй шэнгхуо ши (ХХР Шинжянгнинг қадимги жамияти ва ҳаёти тарихи). Урумчи, 1997.
20. Хэ Жихунг. Шиюй лунгао (Ғарбий мамлакатларга оид мунозаралар баёни). Урумчи, 1996.
21. Лю Йитанг. Вэйвуэр янжю (Уйғурларга оид тадқиқот). Нашр жойи ва йили кўрсатилмаган. 10-19-б.]
22. Лю Йитанг. Вэйвуэр янжю. 15-б.
23. Абулғозий. Шажарайи турк. Нашрга Қ.Муниров ва Қ.Маҳмудовлар тайёрлаган. Тошкент, 1992. 32-б.
24. Фэнг Жяшэнг, Чэнг Суло, Му Гуангвэн. Вэйвуэр зу шиляо жянбян . 1-ж. 4-б.
25. Лю Йитанг. Вэйвуэр янжю. 94-б.
26. Лю Йитанг. Вэйвуэр янжю. 11-б.
27. «Ханшу»даги Иву топоними Иверғул (ҳозирги Қумул, хитойча Хами)нинг Хан давридаги транскрипцяси эди.
28. Оу Янгшю, Сунг Чи. Шин Тангшу (Танг [сулоласи]нинг янги тарихи) // Эршиси ши (24 тарих). 13-жилд. 16934(1520)-б.
29. Ян Шао, Ван Пу. Танг хуэйяо (Танг сулоласининг қисқача тарихи). 1785-б.
30. Шин Тангшу. 16934(1520)-б.
31. Шиюй диминг каолу (Ғарбий мамлакатлар топонимикасига оид тадқиқотлардан лавҳалар). Пекин, 2008. . 408-б.
32. Франция олими М. Reinaud уйгурлар «цзюсин-угусы» ва «токуз огуз» этнонимини Tagazgaz деб ёзган [Фэнь Цзяшэнь, Чэнь Суло, Му Гуанвэнь. Вэйвуэрцзу шиляо цзяньбянь Т. 1. С. 57].
33. Бу ҳақда асарнинг кейинги бобларида батафсил маълумотлар келтирилган.
34. Лю Йитанг. Вэйвуэр янжю. 91-б.; Шиюй диминг каолу. 979-б.
35. Лю Йитанг. Вэйвуэр янжю. 91-б.
36. В трудах французского ученого М. Reinaud уйгуры называются «цзюсин-угусы» или «токуз огуз», Tagazgaz [Фэнь Цзяшэнь, Чэнь Суло, Му Гуанвэнь. Вэйвуэрцзу шиляо цзяньбянь Т. 1. С. 57].
37. Чжунгуо сичоу чжилу цидян. (Хитойча ипак йўли луғати). Шангхай, 1994. 287-б
38. Ушбу атамадаги телэ қадим замонда тиетлэк деб ўқилган бўлиб, у турк этнонимининг III-V асрлардаги транскрипцияси эди [Ходжаев А. Из истории древних тюрков. Алматинское изд. С. 61-72].